Drachten, Teuge, Utrecht, Leeuwarden 9 aug 2009

Vandaag, zondag 9 augustus vlieg ik met mijn achternicht (zo heet dat geloof ik) Sonja en haar vriend Freek.

We vliegen vanaf Drachten in de PH-WYN, omdat de Cessna op Eelde een band heeft die niet meer helemaal goed is na een harde rem-actie afgelopen vrijdag van een collega-vlieger.

We gaan eerst naar Hoogeveen om te tanken, vervolgens naar de boerderij vlak bij vliegveld Teuge (bij het dorpje Nijbroek) waar Freek en Sonja wonen. We cirkelen er een paar keer overheen terwijl we uitbundig toegezwaaid worden vanaf de grond. Daarna gaan we door naar het vliegveld waar we op het terras onder genot van een kop koffie met een prima uitsmijter de kampioenschappen parachutespringen gadeslaan. Vervolgens gaan we via Paleis Het Loo, De Apenheul en Soesterberg, naar Utrecht – waar Sonja woont. En vanaf Utrecht vliegen we over de Loosdrechtse plassen naar het IJsselmeer, over Pampus en dan langs de kust – Volendam, Monnikendam en Enkhuizen. Daar steken we over naar Harlingen waar Sonja’s opa en oma wonen. We gaan even over het dorpje Midlum waar Sonja’s andere opa en oma gewoond hebben, over Franeker waar Sonja’s overgrootvader en -moeder woonden en dan naar Leeuwarden (Sonja’s ouderlijk huis), om tenslotte weer op luchthaven Drachten neer te strijken.


Sonja, Freek en de PH-WYN tijdens de tussenstop op Teuge
Lees verder Drachten, Teuge, Utrecht, Leeuwarden 9 aug 2009

Helgoland 6 aug 2009

Aan het eind van de middag vlieg ik opnieuw naar Helgoland om Paul en Anneke weer op te halen. Ze hebben een paar geweldige dagen gehad op Helgoland.

Deze keer is baan 15 in gebruik, bij de landing moet ik dus over een kleine duin heen. Ik doe de approach met minimale snelheid en zo vlak mogelijk. De Cessna komt met gemak ruim voor het einde tot stilstand, hard remmen is absoluut niet nodig. Voordeel van baan 15 is dat die duin bij take-off niet in de weg staat. Er staat minder wind dan maandag, en bovendien cross, dus er is niet veel headwind. Maar ik heb berekend of met 0 wind de baan lang genoeg is. Inclusief een veiligheidsfactor van 1.33 kom ik op 380 meter benodigd. De baan is 480 meter, dus dat moet kunnen! Ik doe een short field take-off en op circa drie kwart van de baan zijn we los. Meteen daarna zitten we boven water, niet hoog – maar dat hoeft ook niet. Na nog een bocht langs het hoofdeiland, zetten we koers rechtstreeks naar Eelde.


Op downwind voor de 15, voor landing
Lees verder Helgoland 6 aug 2009

Helgoland 3 aug 2009

Gisteren terug gekomen van 3 weken wandelen in de bergen van Zwitserland, tussen 2000 en 3796 meter (Pigne d’Arolla). En vandaag alweer naar Helgoland in de Cessna 172. Het is zeer mooi weer, de lucht is rustig en het zicht is vele tientallen kilometers. Na de take-off van runway 23 blijven we even op 500 voet vanwege een over ons heen vliegende Transavia Boeing die op downwind zit voor een visuele approach.
Ten noorden van Groningen stijgen we naar 5500 voet en zetten koers naar het eiland Juist. We volgen de Duitse waddeneilanden tot Spiekeroog en steken vanaf daar over naar Helgoland. We zijn dan nog ruim 20 zeemijl verwijderd van Helgoland maar de twee eilanden zijn al duidelijk zichtbaar. Het vliegveld ligt op het kleinste eiland, Dune. Baan 33 is vandaag in gebruik en er staat een wind van 8 knopen uit richting 320 graden, dus mooi in de baan. Ik nader de baan met minimale snelheid, 65 knopen. Het is een korte baan, 480 meter, dus die moet nauwkeurig worden aangevlogen. De headwind helpt natuurlijk en ik sta ruim op tijd stil.
Erg leuk om hier ook eens te landen! Bij het vliegveld is een leuk terras waar het aangenaam verpozen was.


Dune met het vliegveld, en daarachter Helgoland. Foto genomen na take-off van baan 33
Lees verder Helgoland 3 aug 2009