Naar aanleiding van een bericht op het Journaal dat de bollenvelden er prachtig bij staan gingen we zaterdagmiddag 31 maart rond half vier op weg vanaf baan 05 onder een wolkenloze hemel.
Op het vliegveld van Texel
Maar al was het CAVOK ("ceiling and visibility ok"), de wereld om ons heen werd voornamelijk gekenmerkt door de kleur wit. Het nu al een week oude hogedrukgebied had gezorgd voor een flinke dosis stof in de atmosfeer en dat zorgde voor de heiige aanblik. Vochtig was de lucht niet, slechts 55%, dus daar lag het niet aan. Verder stond er een stevige wind van 30 knopen op 1500 voet en 15-20 aan de grond.
De passagiers waren Tjeerd, Esther en Anne. We begonnen met een rondje over Noordhorn waar Anne woont. Vervolgens verder naar het westen over het huis van Tjeerd en Esther in Buitenpost. Daarna over Leeuwarden en Franeker naar de afsluitdijk. Met de 30 knopen wind in de rug waren we snel in Noord-Holland. Door de wind was het licht hobbelig in de lucht. Gelukkig is niemand luchtziek geworden.
Op het vliegveld van Texel
Over Noord-Holland was er in eerste instantie geen bollenveld te bekennen. Verder gevlogen naar Alkmaar. Ten westen van Alkmaar begon het gelukkig toch iets kleuriger te worden. Vervolgens langs de duinen weer richting noorden. Daar waren veel bollenvelden te zien, sommige stonden al in bloei, maar heel veel nog niet. We waren dus toch te vroeg.
Ten westen van Alkmaar
Tussen Alkmaar en Den Helder
Tussen Alkmaar en Den Helder
Daarna de control zone van De Kooij doorkruist waarna we richting Texel airport gingen. Na een zachte landing op het gras, hebben we even de benen gestrekt en het restaurant bezocht. De appeltaart kwam duidelijk vers uit de diepvriezer, want was nauwelijks ontdooid. Nou ja, er komt een nieuwe eigenaar in heb ik begrepen.
Tussen Alkmaar en Den Helder
Op Texel airport
De trip van Texel naar Eelde hebben we eiland-hoppend gedaan, dus de route via Vlieland, Terschelling, Ameland en Schiermonnikoog. Is erg mooi om te doen. En intussen was de lucht weer tot rust gekomen zodat de vlucht zonder hobbeltjes verliep. Op de snelheidsmeter stond 120 knopen terwijl de grondsnelheid 90 knopen was, dus we hadden 30 knopen tegenwind.
In het restaurant van Texel Airport
Anne stuurt
De laatste mijlen over het Groninger land hebben we nog nuttig besteed met sightseeing van het terpdorp Ezinge. Tenslotte een direct entry via de stad, waarna we een direct lefthand base runway 05 kregen en nummer 1 waren. Er was niet veel vliegverkeer meer om half acht. Tijdens de approach was het licht turbulent door de harde wind maar het was een zachte landing.